Nordic walking to coraz polularniejszy sposób utrzymywania dobrej kondycji, oraz rekreacji. W Polsce i na świecie chodzenie z kijkami szczególnie polubiły osoby w wieku średnim i nieco starsze. Ma to swoje medyczne uzasadnienie - przy podobnym obciążeniu fizycznym jak przy wolnym biegu, prawdopodobieństwo kontuzji jest zdecydowanie mniejsze. W marszu z kijami pracuje wydajnie cała obręcz barkowa, mięśnie brzucha i pleców, ręce, brak także przeciążenia stopy spowodowanego dynamicznym uderzeniem o podłoże.

Aby nasze chdzenie z kijkami można było nazwać nordic "walking'iem" powinniśmy opanować podstawy techniki i wyposażyć się w odpowiednie kije.

Dobór kijków: Zasada jest prosta - kije trzymane pionowoprzed sobą, oparte o podłoże powinny spowodować ugięcie ramion w stawach łokciowych o kąt 90 st. Im dłuzsze kije tym bardziej będą wymagać szybszego i dłuższego kroku. Kije powinny być dobrej firmy, co z tego, że kupimy kije za 50zł, skoro nam się rozlecą po 5 treningach. Warte polecenia są marki: Leki, Gabel, Scott, K+, Fizan - najtańsze kosztują około 100zł.
Technika: Kije służą do odpychania - nie podpierania! (to jest trekking). Dzioby powinny być stale skierowane do tyłu. Jak zacząć pracę nad techniką - najprościej opuścić w marszu ręce swobodnie, trzymając kije wleczone za sobą, przyspieszamy kroku i kije z ramionami samoczynnie dostosują się do rytmu marszu i poczujemy kiedy należałoby sie odepchnąć.
Miejsce treningu: Najlepsze podłoże to miękka ścieżka na łące, na twardym podłożu będziemy stukać i następnego możemy odczuwać ból nadgarstków - a nie o to chodzi. Unikamy chodników.
Ubiór: wygodny, sportowy, luźny, dostosowany do pogody - nie możemy zmarznąć ani być cali mokrzy. Buty podobne do biegania, wygodne, lekkie, dobrze gdy w czasie marszu nie poci nam się w nich stopa - mokre stopy to najczęstsza przyczyna otarć naskórka.
Powodzenia!